Misverstanden bij de Italiaanse Windhond

 

Een Italiaantje is altijd klein.

Nee. Helemaal niet. Echt kleine Italiaantjes van 32cm zijn uiterst zeldzaam. De meeste Italianen zitten rond de 37 cm maar ook hoger komt meer en meer voor. Italianen met een formaat van een kleine Whippet ( 42cm) komen ook meer voor dan men denkt. Dit zijn dan nog steeds Italianen.

Een Italiaan van 3 kg bestaat haast niet meer en wordt ook gezien als ongezond en te klein. Italianen rond de 4 kg worden al beschouwd als mini’s. 5 Kg is algemeen maar zeker niet de standaard meer. Natuurlijk zijn er wel van die heel kleine Italiaantjes maar deze zijn ook kwetsbaarder en hebben toch regelmatig een afwijking. Laat u dus NIET beïnvloeden door het formaat.

 

Een IG reu is altijd groter dan een teef.

Nee. Bij Italiaanse Windhondjes geldt dat zowel de teven als de reuen even groot zijn. Uit 1 nest kan een kleine reu komen en een grote teef. Een Italianen reu is dus niet de grootste van het ras. Vaak komt het nog voor dat de teven groter worden.

 

Een Italianen reu ‘rijdt’ meer.

Meestal niet. De teven vertonen dit gedrag veel meer. Natuurlijk komt het voor bij reuen om te rijden en dan is castratie aangewezen maar vaak zijn de reuen rustiger en hebben niet de neiging om te ‘rijden’ terwijl teefjes dit makkelijker doen omdat ze vaak dominanter zijn en onafhankelijker.

 

Een Italiaan is hetzelfde als een Whippet of Greyhound, maar kleiner.

Nee, nee, nee! De grootste vergissing die er bestaat. Een Italiaan is in geen enkele opzicht te vergelijken met een andere windhond. Het is een ras apart! Ik zeg soms wel eens dat het peuters zijn in hondenoutfit, of een Jack Russel in disguise. Ze zijn het minst hondelijke ras onder de honden en zijn alles behalve vergelijkbaar met een Whippet. Ze zijn drukker(hebben energie voor 10!), hebben continue aandacht nodig ( als niet, dan gaan je meubels eraan en kan je de zindelijkheid wel vergeten), zijn zwaar oost-indisch doof, luisteren alleen wanneer ZIJ het willen, zijn moeilijk zindelijk te krijgen en het zijn profs in deugnieterij. Deze snelle, felle hondjes moeten ook bijna altijd aan de leiband blijven want eenmaal ze wegschieten, komen ze niet meer terug. Een omheinde tuin is dan ook een must!

En het zijn af en toe net kinderen. Ze proberen alles uit, je moet ogen in je achterhoofd hebben, ze hebben liefde nodig zoals geen enkel ander ras, het zijn op en top gezelschapshonden die niet graag alleen zijn en het liefst altijd iemand om hen heen hebben. Zo niet, kunnen ze makkelijk overschakelen naar destructief gedrag.

 

Italiaantje hebben weinig gezondheidsproblemen.

Waar. Maar alleen als ze van een goede fokker komen en de ouders getest zijn op genetische ziektes.

Er zijn echter wel typische kwalen voor Italiaantjes.

Zo hebben ze meer last van tandsteen (tandenpoetsen zou iedere week moeten en 1x in de zoveel tijd de tandsteen verwijderen), de anaalklieren zijn een gevoelige plaats en het gebeurt wel eens dat de anaalklieren verstopt zijn en uitgedrukt moeten worden ( dit kan je zelf, maar houd wel je neus dicht).

De schildklier kan het nog wel eens laten afweten dus houd dit in de gaten (vooral als de hond dikker wordt en eigenlijk niet veel eet, of juist heel mager wordt terwijl hij goed eet).

De Italianen hebben een vergrijzingsgen dat ervoor zorgt dat ze snel vergrijzen. Deze vergrijzing kan al beginnen vanaf 1 jaar. Dit is vooral rond de ogen, de snuit en de billen zichtbaar . Hoe donkerder de IG, hoe eerder de vergrijzing kan beginnen.

Een Italiaan van 4 jaar kan al een bijna volledige grijze kop hebben, terwijl ze relatief jong zijn.

Patella Luxatie komt helaas vaak voor bij dit ras. Een slippend kniegewricht ( achterpoten) kan veel pijn veroorzaken maar kan gelukkig in de meeste gevallen verholpen worden door een operatie. Een dierenarts kan dit redelijk makkelijk vaststellen, in sommige gevallen is een röntgenfoto nodig. Ook dit is een erfelijke aandoening maar let er toch maar op want sommige fokkers vertellen je dit niet.

PRA is ook een vaak voorkomende aandoening. Het is een oogafwijking waarvoor je terecht moet bij een dierenoogarts. Dit is echter een genafwijking dus als de ouders het niet hebben, is de kans klein dat de pup het heeft. Als de hond in jonge leeftijd blind wordt, dan is de kans groot dat deze PRA heeft.

Von Willebrand Ziekte is een aandoening die de laatste tijd vaker voorkomt. Helaas wordt hier nog niet op getest dus is het niet gekend of de pup het heeft. Dit is een bloedziekte waarbij lichte bloedingen voorkomen aan tandvlees, maag, darm, neus, etc.  en er gemakkelijk blauwe plekken optreden. Ook dit is erfelijk.

Anemie, oftewel, bloedarmoede, komt helaas ook bij dit ras voor.

 

Een Italianen pup mag niet ver lopen en geen trappen lopen in het eerste jaar.

Niet waar. Een Italiaan is een lichte hond en heeft dus niet veel gewicht op zijn gewrichten. Ook is heupdysplasie een weinig voorkomend probleem dus lange afstanden wandelen en trappen lopen is geen probleem voor een Italianenpup. Natuurlijk, als het beestje vermoeid is ( komt niet vaak voor), moet je hem natuurlijk niet tot het uiterste drijven. Maar die kans is klein dat je dat doet. Deze hondjes moeten hun energie kwijt en rennen heel graag dus laat ze maar doen. Ik raadt wel aan de eerste paar maanden ze van trappen en hoge oppervlaktes weg te houden. Ze zijn zeer speels en kennen geen gevaar dus kunnen makkelijk vallen of uitglijden. Doordat ze nog in de groei zijn, hebben de botten zich nog niet volledig versterkt en zijn ze iets vatbaarder voor beenbreuken. Wees in de eerste 6 maanden zeker voorzichtig met ze en laat ze niet al te veel risicos nemen want zij zien absoluut nergens gevaar in. Het zijn echte kleine Supermans!

 

Windhonden zijn snel zindelijk, dus een Italiaantje ook.

Nee, helaas. Niet het geval bij een Italiaan. Het is een van de rassen die het moeilijkst zindelijk te maken is. Ze zijn niet vies van hun eigen vuil en hebben overal het lak aan.

Nat en koud weer zijn ze helemaal niet blij mee en een nog betere reden om de behoeften binnen te doen. Ze zijn flink eigenwijs dus als ze iets niet willen, doen ze het niet. Dat geldt dus ook voor de behoeften buiten doen.

Erger nog, nieuwe vloerkleedjes (geldt ook voor was of handdoeken op de grond), doormatten en je beddengoed zijn favoriet!

Sommigen Italianen worden nooit volledig zindelijk.

Alleen heel veel aandacht, veel aanmoediging en beloning en zelf mee in de kou gaan staan kan voor goede resultaten zorgen. En veel geduld en doorzettingsvermogen!

 

Een Italiaan is heel fragiel en breekt makkelijk zijn poten.

Dat valt reuze mee! Natuurlijk, hoe kleiner het Italiaantje, hoe groter het risico. En het ligt ook aan de botdikte van het hondje. De ene Italiaan is steviger gebouwd dan de andere.  Maar over het algemeen zijn deze hondjes sterk en kunnen ze veel hebben. Een stevig gestoei met de Deense Dog van de buren kan inderdaad wel fataal aflopen, of minstens met een paar botbreuken.

Ook als ze nog pup zijn is enig oplettendheid verplicht. Dit ras is bang voor niets en denkt dat het een Deense Dog is. Springen van een bank of bed is voor hun een hobby. Hoe hoger, hoe leuker. Laat ze niet al te gekke dingen doen, en er is niets aan de hand!

Daarentegen zijn het wel drama queens. Bij het minste stootje of tikje, gillen ze de hele buurt bij elkaar. De ‘doden gil’ komt ook vaak voor, meestal voor niks. Een ‘doden gil’ herken je aan het gekrijs dat door merg en been gaat. Niet te missen. 

Eenmaal als ze echt iets hebben, laten ze weliswaar geen kik en zijn het echte doorzettertjes.

 

Ten laatste: Italiaanse Whippets bestaan NIET en laat u niets anders wijsmaken!!! Dit is een verzonnen naam omdat de verkoper blijkbaar niets van het ras kent. Het zijn ofwel Italiaanse Windhondjes, ofwel Whippets. En zoals op een andere pagina hier op de site is aangekaart, dit zijn twee totaal verschillende rassen die verre van vergelijkbaar zijn.