top of page

Jongen of Meisje?"Het kiezen van de juiste pup"

Deze informatie is van een fokker met vele jaren ervaring. Iets om over na te denken!

 

Waarom een reutje een betere keus is dan een teefje

 

Veel denken dat teefjes een beter huishond zijn dan reutjes. Het kiezen van een teefje is bijna ingebouwd in de meeste mensen.
De meeste telefoontjes van mensen hebben de hoop en vraag voor een ‘schattig vrouwtje’. Ze vermoeden dat teefjes het macho gedrag niet vertonen met het ‘markeren’ en ‘rijden’. Ze geloven ook dat ze meer volgzaam zijn, meer aandacht aan je schenken en vooral niet meedoen in gevechten over dominantie.

 

Laat ik je dit zeggen; Dat is zeker niet altijd het geval!!!

 

In het maken van een roedel (groep) zijn de vrouwtjes vaak degene die het heft in handen neemt, beslist wie welke rang heeft, wie wanneer eet en deze orde ofwel aanpast, ofwel verandert. Hierdoor zijn de teefjes meer onafhankelijk, eigenwijs en territoriaal ten opzichte van hun mannelijke ras. Vrouwtjes zijn daarom ook meer gezet om hun ‘macho’ gedrag daad bij te staan door o.a. te ‘rijden’. De meeste gevechten vinden ook over het algemeen plaats tussen twee teefjes.

 

Mannetjes daarentegen zijn hartelijker, uitbundiger, volgzamer, aanhankelijker en vragen veel meer aandacht (positief bedoeld..dus lees…. Liefdevragend). Zij zijn erg aan hun baasjes gehecht. Ook zijn ze standvastiger, betrouwbaarder en minder slechtgehumeurd. Ze zijn spontaner, vriendelijker naar andere huisdieren toe, en vinden kinderen vaak okay. De meeste reutjes zijn makkelijk te motiveren met een snack of lof als beloning, en ze zijn zo enthousiast om je te verblijden dat het trainen ook makkelijker gaat. Daar staat dan weer wel tegenover dat de mannetjes sneller zijn afgeleid tijdens hun training omdat ze zo speels zijn ( en blijven) onafhankelijk van de leeftijd zullen ze vaak gek doen en veel langer pupperig reageren omdat ze altijd wel in zijn voor een spelletje.

 

Het verschil in grootte tussen een reu en teef is vrij minimaal als er correct gefokt is. Gecastreerde reutjes kunnen altijd nog wel een iets seksueel gedrag vertonen ( zoals ‘rijden’, markeren of hun achterpoot optillen). Maar eenmaal de testosteron niveau gedaald is, verdwijnen de meeste gedragingen. Reutjes die vroeg worden gecastreerd ( rond de 5de á 6de maand!) tillen hun achterpoten soms helemaal niet meer op als ze plassen.

 

Het teefje komt meestal naar je toe als ze aandacht zoekt maar eenmaal ze daar genoeg van heeft, stapt ze weer op. Intussen zullen de reutjes altijd bij je in de buurt blijven en altijd aandacht willen. Vrouwtjes zijn vaak minder snel afgeleid tijdens een training omdat ze er zo snel mogelijk vanaf willen zijn en het liefst weer terug naar huis/binnen gaan om lekker comfortabel ergens te gaan liggen, vaak de bank of in bed.

 

Het vrouwtje zal ook minder dominantie naar JOU tonen, maar ze kan erg sluw en inventief zijn om toch haar zin te krijgen. Ze is ook erg vatbaar voor stemmingswisselingen. De ene dag is ze superlief en aanhankelijk, terwijl een dag later ze gereserveerd is, teruggetrokken en zelfs een beetje humeurig (natuurlijk niet te vergeten dat een teef loops wordt tenzij ze ook gecastreerd is). Loopsheid kan een ware nachtmerrie zijn, niet alleen voor het teefje maar ook zeker voor jezelf en alle reutjes in de buurt. Als je niet van plan bent te gaan fokken, is het aan te raden om je teefje te castreren/steriliseren. Mocht je dat niet doen dan is de kans groot dat je overal bloed vindt. Ze zal in de loopsperiode ook vooral veel last hebben van een slecht humeur en zelfs emotioneel. Een wandelingetje tijdens de loopsheid kan ervoor zorgen dan loslopende reutjes haar ‘reuk’ opvangen en haar achtervolgen en vervolgens dagen kunnen ‘kamperen’ in je tuin.) 

 

De meeste mensen hebben al een voorkeur voor jongen of meisje in gedachten wanneer ze op zoek gaan naar een nieuwe hond. Teefjes blijken over het algemeen de favoriete keuze maar er zijn er al verschillende die de devotie van de mannelijke Italiaanse Windhond hebben ontdekt en niet meer willen loslaten.

 

Uit eigen ervaring heeft elk zijn voor- en nadelen. Meiden tillen dan niet hun poot op om te plassen maar hebben wel een heftig temperament. Mannelijke Italiaantjes zijn toch spontaner, loyaal en vooral lief maar ook onderdaniger t.o.v. het vrouwtje – wat eigenlijk heel apart is in de hondenwereld.  


Niet gecastreerde mannetjes hebben de neiging om hun domein te markeren, ook al is dat je favoriete stoel want dat is wel heel erg leuk om voor je eigen te markeren terwijl de meiden meer de neiging hebben om moedwillig ergens een plasje weg te leggen. Al is het maar om JOU te straffen voor haar ongemak ( denk aan het dragen van een hondenonderbroekje tijdens haar loopsheid).

 

Als je nog niet zeker bent maar lichtelijk naar een teefje hangt omdat zij minder zindelijkheidsprobleempjes hebben, dan denk nog maar eens na. Reutjes zijn net zo makkelijk (of is het moeilijk), misschien zelfs makkelijker, zindelijk te krijgen. Plus, als ze vroeg gecastreerd zijn, is de kans dat ze hun markeren gedrag bijna onbestaand. Markeren is namelijk een seksueel gedrag dus als je de voortplantingsorganen laat verwijderen dan is er voor het reutje geen enkele reden meer om zijn domein te markeren.

 

De meeste mannetjes beginnen met hun poot omhoog te plassen rond hun puberteit. Die ligt ergens tussen de 4 en 6 maanden. Sommige jongens plassen altijd zo, anderen af en toe, en anderen helemaal niet. Dat hangt een beetje af van het karakter en de mentaliteit van je kleine monster en de invloed van andere honden in het huis.

 

Hoe kan je nu precies het verschil zien tussen een plasje doen en het markeren? Eigenlijk heel simpel: de hoeveelheid. Een klein straaltje, of zelfs druppels op dezelfde plaats is ‘domein markeren’. Dat straaltje ruikt ook sterker door de afscheiding van hormonen zodat ze kunnen zeggen: “Wegblijven hier. Hier woon IK”.

 

Als je dit niet wil, maak dat dan duidelijk tijdens het zindelijk maken. Zodra je het gedrag herkent, zeg hem ‘Nee’ en verwijs hem dat hij een plasje moet doen op de plek die jij wil. Keur dus elk gedrag van ‘markeren’ af door een duidelijke en strenge hand.

 Mocht dit binnen gebeuren ( en die kans is groot. Dit zijn Italiaantjes en NIET de makkelijkste hond om zindelijk te krijgen!!!!), maak het dan goed schoon en liefst geurvrij. Ze hebben de neiging om het weer te doen als ze hun geur herkennen, of dat van een andere hond.

Je kan dit aanpakken ( zowel binnen als buiten) d.m.v. een waterpistool. Dat beetje water vergeten ze niet makkelijk meer en willen ze niet nog eens meemaken.

 

Dus, als je het markeren in huis zeker niet toelaat en het goed aanpakt, is het leven met een mannelijk Italiaantje geweldig.

Voor diegene die eraan denken ooit twee, of meerdere, Italiaantjes te hebben, begin met een jongen. De simpele reden hiervoor is dat reu-reu en reu-teef beter werkt dan een paar teef-teef. Italiaanse windhondmeiden zijn vaak erg dominant, en soms zelfs haatdragend, naar elkaar toe, terwijl mannelijke of gemixte groepen erg tevreden zijn met elkaar door het leven te gaan.

 

Het lijkt misschien raar maar Moeder Natuur is een beetje tegen de teef-hondenliefhebber in dit ras; Italiaanse Windhondjes hebben vaak meer mannelijke puppies dan vrouwelijke.

 

 

Bron: About Time Acres IG

bottom of page